✍✍ হীৰক জ্যোতি ডেকা
শাৰদী ৰাণীৰ অাগমন ফুলিছে কহুৱা খাগৰি,
নিয়ৰ সৰা মধু নিশা ফুলিছে ডালভৰি শেৱালী।
পোহৰ হৈ জোনাকীয়ে লৈ অাহিছে বহু বাতৰি,
সৰগৰ এজাক পৰীয়ে বুকুতে খেলিলে ধেমালি।
খৰশ্ৰোতা হৈ বাঢ়িছে নৈ নিজৰাৰ পানী,
লহপহিয়া হৈ হালিছে পথাৰৰ সেউজীয়া ধাননি।
জোনাকৰ পোহৰৰ সিঁচে প্ৰতিটো নিশা মায়াৰ জাল
মলয়াৰ ঢৌত ভাহি অহা সুগন্ধিয়ে হিয়া কৰে উমাল।
